Η 17η Μαΐου του 1964 αναφέρεται ως η ακριβής ημερομηνία ίδρυσής της θρυλικής ΑΕΛ, καθώς τότε – μετά από ένα μπαράζ συσκέψεων και συζητήσεων – πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας η τελευταία και καταλυτική συνέλευση των σωματείων του νομού, στην οποία αποφασίσθηκε η συγχώνευση του Λαρισαϊκού, του Ηρακλή, του Άρη και του Τοξότη.
Η Αθλητική Ένωση Λάρισας ήταν πλέον μια πραγματικότητα, σχεδιασμένη πάνω στο φόντο της Β’ Εθνικής, στις αποχρώσεις του βυσσινί και του λευκού κι όχι του ασπρόμαυρου, όπως αρχικά είχε αποφασισθεί…
Τυπικά, η μετατροπή του καταστατικού του Ηρακλή λίγες ημέρες μετά – την 22α Μαΐου – και η έγκρισή του στις 8 Ιουνίου, έδωσε στην ΑΕΛ υπόσταση, ενώ οι ομάδες Δήμητρα, Δόξα Εμποροϋπαλλήλων (με βάση τον Άρη και τους Εμποροϋπαλλήλους), Πελασγιώτιδα (με βάση Λαρισαϊκό και Πελασγικό) και Όλυμπος (με βάση Τοξότη και Πανθεσσαλικό), συμπλήρωναν αυτή τη μεγάλη ποδοσφαιρική οικογένεια αγωνιζόμενες σε μικρότερες κατηγορίες.
Με βασική αρχή την αξιοκρατία από την πρώτη στιγμή, θα συσταθεί 15μελές οικουμενικό Συμβούλιο, ενώ τις επιλογές παικτών θα τις επικυρώσει ο Αλεξάντερ Πέτροβιτς, ο προπονητής που επιλέχθηκε, ξένος και όχι από Ελλάδα, για να διασφαλιστεί πως θα υπάρξει αντικειμενική κρίση!
Μεταξύ των παικτών, ονόματα όπως αυτά του Ζάμπα, του Καρέλια, του Κυριάκου, του Λέλλη, του Παπάζογλου, του Κάσσα, του Σαλταπίδα, του Δελφού, του Κατσιάνη θα γράψουν την δική τους ιστορία στον σύλλογο.
Και τρεις εβδομάδες αργότερα, στο Αλκαζάρ, για πρώτη φορά η ΑΕΛ θα κατέβει στο γήπεδο, σε ένα φιλικό με τον Πανιώνιο, που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της λαμπρής εποχής.
Η πορεία της ΑΕΛ στον χρόνο απέδειξε – ακόμη και στα δύσκολα χρόνια – ότι ουδέποτε ξέφυγε από αυτόν τον στόχο. Στις στιγμές που έκανε ολόκληρη την Ελλάδα να υποκλίνεται μπροστά της, ως Κυπελλούχος το 1985 και το 2007 ή ενδιάμεσα το 1988 ως η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα ομάδα της περιφέρειας που κατέκτησε το πρωτάθλημα, η ΑΕΛ έδινε δυναμική και τεράστια κοινωνικοαθλητική υπόσταση στην πόλη μας.
Αλλά και στις στιγμές που «χαροπάλευε» στη Γ’ Εθνική, η ΑΕΛ ήταν η ιδέα που κρατούσε ενωμένη ολόκληρη την ποδοσφαιρική Λάρισα.
Έχοντας αυτό ως σταθερό σημείο αναφοράς, άλλοτε επαναλάμβανε τους μεγάλους της άθλους και άλλοτε κατόρθωνε να αντλήσει δύναμη, να συσπειρώσει και, με τεράστιο αγώνα, να παραμείνει «ζωντανή».
Και σήμερα – που όλοι αντιλαμβανόμαστε πως η ΑΕΛ βρίσκεται μπροστά σε ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία – είναι ανάγκη και ευθύνη να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη και να υπενθυμίσουμε την ιστορία. Όχι για να νοσταλγήσουμε, αλλά για να μας βοηθήσει να δούμε ρεαλιστικά τη σημερινή πραγματικότητα, να βρούμε ξανά την άκρη του νήματος και μαζί τον δρόμο που θα φέρει την ΑΕΛ εκεί που της αρμόζει…
Πηγή: Crimson Scorer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου