Απαντώντας στο βασικό ερώτημα της συνέντευξης, που ήταν η η παραμονή του ή όχι στην τεχνική ηγεσία της ΑΕΛ και η διερεύνηση των προϋποθέσεων με τις οποίες θα συνέχιζε το έργο του στη Λάρισα, ο Καβαλιώτης προπονητής αποκάλυψε ότι γνωρίζοντας όλα τα δεδομένα κι έχοντας την εμπειρία τόσο του προσκηνίου όσο και του παρασκηνίου της κατηγορίας, “από το πρώτο ραντεβού επισήμανα στον πρόεδρο ότι οι πιθανότητες για άνοδο φέτος δεν είναι υπέρ μας, αλλά παρότι δεν έχουμε αδειοδότηση θα εξαντλήσουμε τα περιθώρια γιατί αυτή ήταν η επιθυμία του, αλλά και γιατί αυτό επιβάλει το μέγεθος της ίδιας της ομάδας. Ωστόσο, τόνισα ότι θα είναι ασφαλέστερο με το τέλος της τρέχουσας περιόδου να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που επιβάλει αυτό το μέγεθος, ώστε τη νέα χρονιά η ΑΕΛ να είναι σε όλα τα επίπεδα εκείνη που πρέπει, για να διεκδικήσει δυναμικά αυτό που ανταποκρίνεται στην ιστορία και τη δυναμική της”.
Επί της ουσίας λοιπόν, ο Παύλος Δερμιτζάκης ξεκαθάρισε ότι η ΑΕΛ του χρόνου πρέπει να είναι… ΑΕΛ, προκειμένου ο ίδιος να είναι σε θέση να υλοποιήσει το αγωνιστικό όραμα που έχει γι’ αυτή την ομάδα, αντιλαμβανόμενος πλήρως στην πορεία της σεζόν ποιος ακριβώς είναι και ο ιδιαίτερος κόσμος της, για τον οποίο είπε πως νιώθει “υπόχρεος για την αγάπη και τον σεβασμό που εισπράττω και θα ήθελα να μπορώ να σφίξω ένα προς ένα το χέρι αυτών των χιλιάδων ανθρώπων”.
Βέβαια, θεμέλιο λίθο της επόμενης μέρας θεωρεί την αδειοδότηση, ώστε να μπορούν να γίνουν οι κατάλληλες μεταγραφές για πρωταθλητισμό, κάτι για το οποίο επισήμανε πως έχει τις διαβεβαιώσεις από τη διοίκηση πως όλα βαίνουν καλώς, υπογραμμίζοντας πως έχει δει στην οικογένεια Νταβέλη ανθρώπους που αγαπάνε τον τόπο τους, αγαπάνε την ομάδα και θέλουν να προσφέρουν.
Αυτό δεν τον απέτρεψε φυσικά απ’ το να ξεκαθαρίσει ότι η απουσία της απαιτούμενης στελέχωσης, τουλάχιστον με έναν τεχνικό διευθυντή, ήταν καταλυτική τον Ιανουάριο, καθώς δεν υπήρχε ο άνθρωπος που θα έκανε το απαιτούμενο ξεσκαρτάρισμα των μεταγραφικών στόχων, για να εξαντληθούν τα περιθώρια επιτυχίας στις μεταγραφές. “Σκεφτείτε πως σε έναν μήνα με έξι σημαντικούς αγώνες και με τους ηλικιακούς περιορισμούς, έπρεπε να λύνουμε καθημερινά ένα σταυρόλεξο για να ταιριάξουμε ηλικίες, θέσεις κτλ.”, είπε χαρακτηριστικά, θεωρώντας ωστόσο ότι με βάση τα δεδομένα, η ευστοχία στα δύο από τα νέα αποκτήματα, Φατάι και Στίνα, ήταν ένα καλό ποσοστό.
Ωστόσο, δεν τους είχε καν στη διάθεσή του στο ξεκίνημα των play off, κάτι για το οποίο τόνισε πως ενώ ήταν γνώστης των κινήσεων της ομάδας για μη συμμετοχή των ομάδων Β’, δεν γνώριζε ότι υπήρχε η “κερκόπορτα” της οφειλής στην ΕΠΟ, που έδωσε το δικαίωμα για να ανακληθούν δελτία παικτών. “Πιστεύω ότι πάλι θα γινόταν αυτό, ανεξάρτητα αν η ΑΕΛ κινούνταν ή όχι κατά των ομάδων Β’, γι’ αυτό δεν έπρεπε να δοθεί το παραμικρό δικαίωμα”, κατέληξε.
Αναφερόμενος στους παίκτες του, μίλησε για ένα ικανότατο υλικό για να δουλέψει με την έλευσή του, καθώς “μετά τους δύο πρώτους αγώνες μπήκαμε στη διαδικασία να αλλάξουμε το αγωνιστικό προφίλ, βάζοντας περισσότερη ένταση και πίεση στο παιχνίδι, βελτιώνοντας ταυτόχρονα την φυσική κατάσταση ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Εκεί ήταν που και οι ίδιοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται την βελτίωσή τους και διανύσαμε μια χρονική περίοδο με σπουδαίες εμφανίσεις. Σταδιακά ωστόσο ήρθε η υπερφόρτωση κυρίως πνευματικά και λιγότερο σωματικά, κάτι που φάνηκε στα play off. Αν δείτε την ανάλυση των τρεξιμάτων θα αντιληφθείτε πως δεν είναι εκεί το ζήτημα, αλλά κυρίως στο πνευματικό κομμάτι”, είπε, αιτιολογώντας την αδυναμία της ομάδας να εκμεταλλευτεί το σκορ που πρώτη διαμόρφωνε στα παιχνίδια, ώστε να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά και τα λάθη στην άμυνα που στοίχιζαν στο φινάλε των αγώνων, ενώ έως και πριν τα play off η αμυντική λειτουργία ήταν πολύ πιο αξιόπιστη.
Εξάλλου, αναφορικά με τα ματς κόντρα στο Λεβαδειακό, όπου θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα, παραδέχτηκε ότι στον αγώνα της κανονικής διάρκειας πρώτο μέλημα ήταν να μην ηττηθεί, έχοντας κατά νου να μπει στα play off τουλάχιστον με -3, ενώ για το περιβόητο ματς του Μανούχου, επίσης παραδέχθηκε ότι βλέποντας τη διάθεση της διαιτησίας, έδωσε εντολή στους παίκτες να αποφεύγουν τα επίμαχα μαρκαρίσματα και προσπάθησε από νωρίς να οχυρώσει τα μετόπισθεν, ποντάροντας σε μια κόντρα που θα τελείωνε το ματς… Και το 3-0 έγινε στο 70′, αφού δεν δόθηκε το πέναλτι να γίνει απ’ το 16′, αλλά ήταν όλα προδιαγεγραμμένα”, κατέληξε, κάνοντας και την αυτοκριτική του στην επισήμανση ότι την τελευταία τριετία όλα του τα “ντέρμπι κορυφής” με ή σε βάρος της ΑΕΛ ήταν “Χ” πλην… του Πουλικίδη: “Είναι κάτι που όντως συμβαίνει και δεν παύει να με απασχολεί για να δω που ακριβώς οφείλεται και πως μπορώ κι εγώ να βελτιωθώ”!
Συζήτηση έγινε επίσης και για την πορεία της Κ17 αλλά και ευρύτερα τις ομάδες Νέων που παρακολουθεί επισταμένα, ευελπιστώντας όντως η ΑΕΛ να είναι του χρόνου ΑΕΛ σε όλα της και να διεκδικήσει την άνοδο με τις προϋποθέσεις που τις αρμόζουν, προκειμένου ν’ αξιοποιηθεί με άλλες οργανωτικές προοπτικές κι αυτό το υλικό… “Κι ας είναι ένας όμιλος η SL2 και με πιο δυνατές ομάδες, αφού αν η ΑΕΛ είναι εκείνη που πρέπει, οι άλλοι θα έχουν πρόβλημα και όχι εμείς”!
Ακούστε αναλυτικά όλη τη συνέντευξη στο ακόλουθο βίντεο:
Video by: camposnews978.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου