Όσα χρόνια και αν περάσουν αυτό το γεγονός δεν πρόκειτε να ξεχασθεί από κανένα ...αλλόθρησκο στοιχείο, που δεν συγχώρεσε ποτέ, το γεγονός ότι εκείνη η περίφημη αρμάδα του Γιάτσεκ Γκμόχ (Μιχαήλ, Αγορογιάννη, Κολομητρούση, Κυριλλίδη, Μητσιμπόνα, Γκαλίτσιου, Τσιώλη, Βουτυρίτσα, Βαλαώρα, Ζιώγα, Αθανασίου, Τσιλιάκου, Παπαντωνίου, Αλεξούλη, Κυριακούλη, Νασιάκου, Κανιέμπα, Τσαβαλιά, Κακανούλια, Κολοβού και των άλλων παιδιών), τους έμαθε πως παίζεται το φαντεζί, γρήγορο και σύγχρονο (για την εποχή τότε...) ποδόσφαιρο.
Και να το θυμάστε οι νεότεροι, πως η ..επόμενη ομάδα που θα το ξανακάνει αυτό, θα είναι και πάλι η Α.Ε.Λ.
16/03/1988: Ανακοινώνεται η απόφαση του αθλητικού δικαστή με την οποία αφαιρούνται 4 βαθμοί από την πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα Α.Ε.Λ. λόγω του ότι ο ποδοσφαιριστής της Γκεόργκι Τσίγκοφ βρέθηκε θετικός στην ουσία κωδεΐνη σε έλεγχο που έγινε μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό (2-1) στο Αλκαζάρ, στις 27/12/1987.
Οπαδοί της ομάδας αποκλείουν την εθνική οδό και τις γραμμές των τραίνων με αποτέλεσμα να κοπεί η Ελλάδα στη μέση.
Κάτω από την πίεση των γεγονότων, στις 21/03/1988 αλλάζει δικαίως το άρθρο 32 του Κ.Α.Π. και εναρμονίζεται με την ισχύουσα από τότε νομοθεσία όλων των χωρών-μελών της UEFA, όπου η ομάδα δεν φέρει ευθύνη και δεν τιμωρείται σε περίπτωση ντοπαρισμένου παίκτη της.
Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα από τη μια να παραμείνει η τιμωρία στον ποδοσφαιριστή και από την άλλη οι βαθμοί ως έπρεπε, να επιστραφούν στην "βυσσινί" ομάδα.
Ήταν 1η Μαΐου 1988 όταν ο αείμνηστος, Γιώργος Μητσιμπόνας, πέτυχε εκείνο το "χρυσό" γκολ στο Αλκαζάρ, στο 87ο λεπτό με αντίπαλο τον Ηρακλή και έδωσε το πρωτάθλημα στη Α.Ε.Λ.
Η Α.Ε.Λ. τότε έσπασε το καταστημένο και έγινε η πρώτη ομάδα τη περιφέρειας που κατακτούσε πρωτάθλημα Ελλάδας!
Το 1988 η Α.Ε.Λ. ήταν μια ομάδα-μοντέλο. Είχε χτιστεί με επιμονή και υπομονή πάνω στα ταλέντα που τότε έβγαζε εν αφθονία ο θεσσαλικός κάμπος.
Οι μόνοι μη Θεσσαλοί που είχε στο ρόστερ της η Α.Ε.Λ. ήταν ο Σερραίος τερματοφύλακας Χρήστος Μιχαήλ, ο Καμερουνέζος Μουλάμπα Κανιέμπα και ο Βούλγαρος Γκιόργκι Τσίγκοφ.
Όταν την εποχή εκείνη οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες της Αθήνας αναζητούσαν τους αστέρες τους στα πέρατα της γης, η λαρισινή ομάδα είχε στη δύναμή της παίκτες με το ταλέντο και την αγάπη για τη φανέλα όπως οι Βαλαώρας, Καραπιάλης, Ζιώγας, Κυριλλίδης, Αγορογιάννης, Κολομητρούσης, Γκαλίτσιος, Μητσιμπόνας, Βουτυρίτσας, Τσιώλης, Αλεξούλης, Αθανασίου…
Επιπλέον διέθετε έναν εξαιρετικό προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ ο οποίος το 1978 είχε οδηγήσει την Εθνική Πολωνίας στο Μουντιάλ της Αργεντινής και μετανάστευσε στην Ελλάδα με πρωτοποριακές ιδέες στο κεφάλι του.
Σε εκείνο το ματς με τον Ηρακλή ο Γκμοχ δεν πανηγύρισε με τους παίκτες καθώς ήδη είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Κοσκωτά και πριν το τελευταίο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα απολύθηκε.
Πρώτος σκόρερ της ομάδας αναδείχτηκε ο Μιχάλης Ζιώγας με 16 γκολ, όμως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος ήταν ο Χένρικ Νίλσεν, ο Δανός της ΑΕΚ, με 21. Ο Ζιώγας είχε τις περισσότερες συμμετοχές (30), μαζί με τον Βασίλη Καραπιάλη, αφού δεν έχασαν κανένα ματς. Η Λάρισα έπαιξε επί της ουσίας 15 χρόνια νωρίτερα από τις άλλες ελληνικές ομάδες τον ρόμβο στη μεσαία γραμμή με τον Αλεξούλη σε ρόλο αμυντικού χαφ, τους Βουτυρίτσα, Τσιώλη να ανεβοκατεβαίνουν τις δύο πλευρές και επιτελικό μέσο τον Καραπιάλη.
Η Α.Ε.Λ. λίγο έλειψε να κάνει και το νταμπλ εκείνη τη χρονιά.
Στο Κύπελλο έφτασε στα ημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό, τελικό νικητή στο θεσμό.
Οι δύο ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες και στις 24/8/88 για το Σούπερ Καπ, με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί στο ματς αυτό, που όμως έγινε στην Αθήνα (ΟΑΚΑ).
ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ Α.Ε.Λ. ΤΟΥ ΠΡΩΑΤΘΛΗΜΑΤΟΣ 1988
- Καμία άλλη περιφερειακή ομάδα δεν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα μέχρι το 1988, ούτε φυσικά το κατέκτησε από εκεί και πέρα. Η Α.Ε.Λ. ήταν και είναι η μοναδική εκτός Λεκανοπεδίου και Θεσσαλονίκης που έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στην εποχή της Α’ Εθνικής.
- Το δυναμικό της Α.Ε.Λ. τότε απαρτιζόταν βασικά από Θεσσαλούς παίκτες και στην πλειοψηφία τους από το νομό Λάρισας. Στο ρόστερ υπήρχε φυσικά όπως προείπαμε επίσης ένας Σερραίος, ο Χρήστος Μιχαήλ, και δύο ξένοι παίκτες, ο Κανιέμπα και ο Τσίγκοφ.
- Η κατάκτηση του τίτλου είχε και την ανάλογη προβολή από τον Τύπο εκείνης της εποχής.
- Η Α.Ε.Λ. ξεκίνησε και ουσιαστικά κατέκτησε το πρωτάθλημα με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Όμως μία αγωνιστική πριν από το τέλος και καθώς οι φήμες οργίαζαν ότι ο Πολωνός τεχνικός έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Γιώργου Κοσκωτά, ο Γκμοχ απολύθηκε.
- Λέγεται πως ο Γκμοχ έμαθε από την τηλεόραση την απόλυσή του από την Α.Ε.Λ. το ίδιο βράδυ που οι Λαρισαίοι γλεντούσαν την κατάκτηση του τίτλου. Στο τελευταίο ματς με τον ΠΑΟΚ στον πάγκο κάθισε ο βοηθός του, Οράσιο Μοράλες, που σήκωσε το τρόπαιο από πλευράς τεχνικής ηγεσίας.
- Η Α.Ε.Λ. ουσιαστικά έπαιξε σχεδόν μιάμιση δεκαετία νωρίτερα το ρόμβο στο κέντρο, με τον Αλεξούλη αμυντικό χαφ, τους Βουτυρίτσα και Τσιώλη στις δύο πλευρές με αμυντικά αλλά και επιθετικά καθήκοντα και τον Καραπιάλη ως επιτελικό μέσο.
- Από την Α.Ε.Λ. το καλοκαίρι είχε αποχωρήσει για τα Τρίκαλα ο επί σειρά ετών αρχηγός της ομάδας Τάκης Παραφέστας. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και με το δεύτερο και τελευταίο τίτλο του ΠΑΟΚ, όταν αμέσως μετά την αποχώρηση του Γιώργου Κούδα από την ενεργό δράση οι Θεσσαλονικείς αναδείχτηκαν πρωταθλητές το 1985.
- Ο Γιώργος Πλίτσης ήταν ο τερματοφύλακας που συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή της ΑΕΛ. Ωστόσο, την περίοδο του πρωταθλήματος είχε αρχίσει πια η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του από τους Θεσσαλούς (για τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια τον Ηρακλή) και βασικός γκολκίπερ ήταν ο Χρήστος Μιχαήλ, ο οποίος για χρόνια είχε μείνει στη σκιά του.
- Το Δεκέμβρη ο Πλίτσης, ο οποίος είχε παίξει μόνο στο Κύπελλο, μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, ο δε Μιχαήλ -μέλος του προπονητικού τιμ της ΑΕΛ επί Δώνη, με πολλές πιθανότητες να συνεχίσει- έπαιξε τα 29 από τα 30 ματς πρωταθλήματος.
- Στο πρωτάθλημα του 1987-88 η Α.Ε.Λ. ευστόχησε σε όλα τα πέναλτι τα οποία είχε κερδίσει, ενώ η εστία της δεν δέχτηκε κανένα! Τελευταίο πέναλτι ήταν αυτό που εκτέλεσε ο Θανάσης Αναστασιάδης του Ηρακλή και απέκρουσε ο Χρήστος Μιχαήλ τη μέρα που κρίθηκε ο τίτλος, Πρωτομαγιά του ‘88, με το γκολ του Μητσιμπόνα στο ΑΕΛ – Ηρακλής 1-0.
- Η Α.Ε.Λ. ξεκίνησε το πρωτάθλημα με 3 νίκες. Νίκησε εντός Ολυμπιακό και Αρη και εκτός την Παναχαϊκή με 3-1. Αυτό ήταν και ένα από τα αγαπημένα σκορ των «βυσσινί» στον 1ο γύρο, αφού με το ίδιο επικράτησαν κατά του ΟΦΗ την 5η αγωνιστική.
- Κατά του Πανσερραϊκού, όμως, το σκορ ήταν μεγαλύτερο κατά ένα γκολ (4-1). Και ήταν αυτό το γκολ του Βασίλη Καραπιάλη το χαϊ λάιτ της χρονιάς. Αν και τραυματίας σε εκείνο το χρονικό διάστημα του αγώνα ο σούπερ σταρ της ΑΕΛ πήρε την μπάλα πίσω από το κέντρο, ξεπέρασε διαδοχικά όσους παίκτες του Πανσερραϊκού βρήκε μπροστά του και τον τερματοφύλακα και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα!
- Πρώτος σκόρερ της ομάδας αναδείχτηκε ο Μιχάλης Ζιώγας με 16 γκολ, όμως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος ήταν ο Χένρικ Νίλσεν, ο Δανός της ΑΕΚ, με 21. Ο Ζιώγας είχε τις περισσότερες συμμετοχές (30), μαζί με τον Βασίλη Καραπιάλη, αφού δεν έχασαν κανένα ματς.
- Ο Γκεόργκι Τσίγκοφ, για τον οποίο λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο η ΑΕΛ, αγωνίστηκε σε 11 ματς (πολλά μάλιστα ως ολιγόλεπτη αλλαγή) και σκόραρε όλες κι όλες 4 φορές (συνολικά η Λάρισα πέτυχε 51 τέρματα).
- Η τιμωρία του Τσίγκοφ (η οποία στη συνέχεια με την αλλαγή της νομοθεσίας είχε επιπτώσεις μόνο στον ίδιο) έγινε για την ουσία κωδεΐνη, η οποία υπάρχει και στα απλά αντιβηχικά.
- Η κατάληψη της εθνικής οδού Αθηνών – Θεσ/νίκης και το κόψιμο της Ελλάδας στα δύο ξεκίνησε αυθόρμητα από οπαδούς της "βυσσινί" ομάδας και απλούς πολίτες με την ανακοίνωση της απόφασης και κράτησε για 5 ολόκληρες μέρες.
- Πολλοί σύλλογοι πήραν το μέρος της Α.Ε.Λ., θεωρώντας πως ήταν άδικο να χάσει στα χαρτιά ένα πρωτάθλημα που κέρδισε στους αγωνιστικούς χώρους. Μάλιστα ειπώθηκε πως στο γενικό χαμό δύο ομάδες είχαν πει ότι δεν θα κατέβουν να παίξουν κόντρα στους «βυσσινί».
- Με την ισοπαλία που απέσπασε την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, η Λάρισα τερμάτισε 3 βαθμούς πάνω από τη 2η ΑΕΚ. Ακόμη δηλαδή κι αν είχε ισχύσει η ποινή του μηδενισμού στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και η αφαίρεση των δύο βαθμών της νίκης (αυτό το σύστημα ίσχυε τότε) και η τιμωρία του -1 βαθμού, και πάλι η Α.Ε.Λ. θα ήταν πρωταθλήτρια.
