Έχουν γραφτεί τα πάντα για εκείνη την ημέρα και εκείνη την υπερομάδα. Μπροστά από την εποχή της, δίδαξε ποδόσφαιρο μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Παίκτες, διοίκηση Καντώνια και κόσμος έδειξαν πως γίνεται και δεν άφησαν κανέναν άφωνο, διότι το περίμεναν. Ήταν το επιστέγασμα μακροχρόνιας προσπάθειας και όχι πυροτέχνημα.
Κάθε χρόνο το αναπολούμε περισσότερο. Μαζί με εμάς αναπολεί τον άθλο της ομάδας μας και η πλειοψηφία της ποδοσφαιρικής κοινότητας, ιδίως οι νεότεροι. Αυτοί ναι, μένουν άφωνοι όταν μαθαίνουν για το κατόρθωμα της ΑΕΛ που είναι τόσο αταίριαστο με τη σύγχρονη ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Και πως να γίνει διαφορετικά; Ποιος να τολμήσει να αμφισβητήσει την καθαρότητα της κατάκτησης; Την ποδοσφαιρική υπεροχή και το θέαμα που προσέφερε στο Αλκαζάρ και στα γήπεδα της επικράτειας; Τον διοικητικό σχεδιασμό, την αγωνιστική σταθερότητα και τον κορμό γηγενών; Το δίκαιο του αγώνα του λαού της ΑΕΛ που ξεσηκώθηκε όταν πήγαν να του στερήσουν το επερχόμενο τρόπαιο; Ποιος να αποπειραθεί έστω να αφήσει σκιά; Μόνο θαυμασμό και δέος.
Μόνο η ΑΕΛ κατάφερε όλα αυτά τα "ουτοπικά". Ίσως κάποτε τα καταφέρει ξανά, είναι στη φύση της να κάνει ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Μέχρι τότε:
Για μια ακόμα Πρωτομαγιά γιορτάζουμε την ΑΕΛ μας. Δοξασμένοι και Αθάνατοι οι ήρωες της κατάκτησης, ευγνώμονες και υπερήφανοι εμείς οι φίλαθλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου