Για δεύτερη χρονιά στην έναρξη των υποχρεώσεων της ομάδος μας, υπήρξε έντονη φημολογία ότι “αόρατα” κέντρα έχουν επεξεργαστεί ήδη την άνοδο “ανταγωνιστικής” ομάδας.
Του Ιωάννη Νταβέλη
Μέσα από αυτή την φημολογία, η ομάδα αλλάζει – μόλις στην δεύτερη αγωνιστική – προπονητή και συνολικά τεχνική υποστήριξη. Επιλέγει ως προπονητή έναν άνθρωπο με περγαμηνές και έναν εκ τον εκλεκτοτέρων Ελλήνων προπονητών. Καθ’ όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος όπως και στα Play Off έως τώρα η ομάδα διεκδίκησε την άνοδο, χωρίς ποτέ όμως να ανατρέψει τα προγνωστικά εις βάρος της. Δυστυχώς μια σειρά από “ατυχείς” διαιτησίες, ή ποικιλομορφίες στην αγωνιστικότητα των αντιπάλων, όταν αγωνίζονταν με την “ανταγωνιστική” ομάδα ή με την ΑΕΛ, δημιούργησαν μια ανισορροπία στο ποδοσφαιρικό τμήμα, με αποτέλεσμα να επέλθει η εσωστρέφεια. Η διοίκηση ως τώρα πάλεψε για δύο αγωνιστικές χρονιές με όλες τις δυνάμεις της, να επιτύχει την πολυπόθητη άνοδο, αλλά εκείνο που επιτεύχθηκε και τις 2 χρονιές ήταν ο δευτεραθλητισμός.
Θα ήθελα να σημειωθούν τα εξής:
1. Είναι πανκοίνως γνωστό ότι με την ανάληψη της ιδιοκτησίας προ διετίας, η παρούσα διοίκηση κατέθεσε δυσβάστακτο οικονομικό τίμημα και για προηγούμενες υποχρεώσεις της ομάδος αλλά και για την αγορά της καθώς και για την διετή πορεία υποψήφιας πρωταθλήτριας. Πλήρωσε το ban του πρώτου έτους (ένα ιδιαίτερα “ευτραφές” ποσό) για να μην καταρρεύσει οικονομικά και αγωνιστικά η ομάδα, αλλά αυτό όμως δεν εξασφάλισε την άρση όλων των περιορισμών στις μεταγραφές και έτσι η ομάδα είχε να επιλέξει σε συγκεκριμένο ηλικιακό εύρος μεταγραφών. Οι οικονομικές ενισχύσεις από τους κρατικούς φορείς αλλά και από τις εισπράξεις των εισιτηρίων (1.500 έως 2.000 κατά Μ.Ο.) ανά αγώνα (που δεν εξασφάλιζαν ούτε τα έξοδα του αγώνα) δεν αποτελούν για μια ομάδα σαν την ΑΕΛ αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης.
2. Πιθανότατα η προετοιμασία της ομάδος όπως και τα ακυρωθέντα φιλικά λόγω των πλημμυρών του Σεπτεμβρίου να διαδραμάτισαν κάποιο ρόλο στην αγωνιστική εικόνα της. Σημείωση ότι στο τελευταίο θέμα των δελτίων το νομικό τμήμα της ΕΠΟ (επειδή το ίδιο πρόβλημα είχε και η Αναγέννηση Καρδίτσας) απεφάνθη ότι εκεί υπήρξε πλημμύρα Daniel ενώ στην Λάρισα όχι.
3. Αφού λοιπόν επήλθε η εσωστρέφεια μετά τον – ανελέητα – ακήρυχτο πόλεμο προς στην ΑΕΛ σε όλη της την διαδρομή, πιθανότατα το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα να παρουσιάζεται με 2 και 3 διαφορετικά πρόσωπα σε κάθε παιχνίδι και να γνωρίζει συχνά και οδυνηρά το αποτέλεσμα της αρνητικής ανατροπής υπέρ του αντιπάλου στα τελευταία λεπτά. Πτώση ηθικού; Επιπολαιότητες; έλλειψη αγωνιστικών κινήτρων στο τέλος; Η εικόνα στο ματς με τον Μακεδονικό ήταν οδυνηρότατη για την ιδιοκτησία και προκάλεσε ιδιαίτερο σκεπτικισμό. Σκεπτικισμό επίσης προκαλεί – όπως προλάλησα – η επαναληπτικότητα αρνητικών ανατροπών στα τελευταία λεπτά. Έχω την εντύπωση ότι ίσως οι ποδοσφαιριστές εξάντλησαν τις όποιες δυνάμεις τους και αγωνιστικά και πνευματικά και ίσως ξέροντας ότι η προσπάθεια τους τελικά δεν θα επιβραβευτεί κατέπεσαν στο τελευταίο παιχνίδι πλήρως.
4. Η ΑΕΛ βασίζεται σε ένα έμψυχο υλικό που ο “κύριος” κορμός του, μας παραδόθηκε προ διετίας και πιθανότατα μέρος αυτού, να απέδωσε πέραν των δυνατοτήτων του, λόγω συνεχών νουθετήσεων και φυσικά να καταπονήθηκε.
5. Στο θέμα των δελτίων υπήρξε επίσης μια αντιμετώπιση προς την ΑΕΛ πέραν των φυσιολογικών ορίων όπως δεν συνέβη σε καμία άλλη ομάδα, αλλά ίσως να υπήρξαν και κάποιες υποτιμήσεις των γεγονότων όπως και η υποτίμηση του “αόρατου” αντίπαλου “συστήματος”, από πλευράς ΑΕΛ. Δυστυχώς ισχύει μόνο το scripta manent. Μερίδα οργανωμένων οπαδών το τελευταίο διάστημα καταφέρεται εναντίον της ΠΑΕ καθώς και εναντίον των ποδοσφαιριστών. Πρέπει να γνωρίζουμε όμως όλοι, ότι η νέα διοίκηση τους έδωσε και κερκίδα στο γήπεδο στολίδι την οποία την είχαν και με εκπτωτικό εισιτήριο και γενικά δεν τους προκάλεσε ποτέ εκτός από μεμονωμένα γεγονότα στα οποία διακυβεύονταν τα ήθη κάποιον προσώπων. Εάν κάποιοι νομίζουν ότι αυτοί είναι μόνον η ΑΕΛ, τους ενημερώνω ότι η ΑΕΛ είναι μια ΙΔΕΑ άυλη και δεν μπορεί να την σφετερίζεται κανείς. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω περαιτέρω την συμπεριφορά τους, ούτε τα λεγόμενα τους, για τα οποία πολλοί από αυτούς θα καταλάβουν ότι έκαναν λάθος.
6. Σκεπτόμενος συνολικά και μέσα από τις “συμπληγάδες” που πορευτήκαμε καθώς επίσης και με τις άδολες παθογένειες μιας όψιμης ιδιοκτησίας διετίας (2 χρόνια στο ποδόσφαιρο είναι πολύ λίγα για να καταλάβεις τι συμβαίνει και όχι για να πράξεις ολιστικά κιόλας), το ποδόσφαιρο της δεκαετίας 2020 δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο που γνώριζα εγώ και ο αδερφός μου, των άλλοτε ρομαντικών εποχών. Μήπως τελικά η θέση της δευτεραθλήτριας ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να κάνει αυτή η ομάδα με όλες αυτές τις αντίξοες συνθήκες;
7. Αφού δοκιμαστήκαμε οικονομικά χωρίς να καταρρεύσουμε ευτυχώς, αφού δοκιμαστήκαμε σε θέματα ψυχοσωματικά και ενώ είμεθα άνθρωποι των γραμμάτων και όχι στεγνοί επιχειρηματίες, παρατηρούμε και ένα είδος χλεύης, ευτυχώς από μικρή μερίδα ανθρώπων. Παρόλα αυτά ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΟΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στην ΑΕΛ. Αυτό προς διάψευση “Κασσάνδρων” εξωγενών και εσωγενών που διατυμπανίζουν συνεχώς για επικείμενους αγοραστές οι οποίοι μάλλον βρίσκονται σε ένα άλλο κόσμο και όχι στον πραγματικό.
8. Κάνουμε το παν για να αδειοδοτηθεί η ομάδα και θα αδειοδοτηθεί προς διάψευση και πάλι διαφόρων μεμψίμοιρων προσώπων.
9. Πιθανότατα εφόσον είναι επιθυμία και των δύο πλευρών θα συνεχίσουμε την συνεργασία με τον άψογο προπονητή μας, δημιουργώντας ο ίδιος και σε σχέση με το έμψυχο δυναμικό και σε σχέση με την προετοιμασία και τα δρώμενα, τα στοιχεία τα επιθυμεί από την αρχή του έτους.
10. Φυσικά οι μεταγραφές μας θα είναι ελεύθερες πλέον με την αδειοδότηση.
11. Λυπούμαι πολύ και θλίβομαι για τον πόλεμο από ντόπια ΜΜΕ και φυσικά πρόσωπα, λόγω ελλειμματικών σχέσεων με την ιδιοκτησία. Η ομάδα είναι πάνω από όλους και όλα, είναι ΙΔΕΑ και δεν είναι ο κάθε Νταβέλης που έρχεται και παρέρχεται.
12. Είναι σίγουρο ότι μια διετία είμεθα πρωταθλητές στην εντιμότητα και κάθε απόπειρα εκτοξεύσεως οποιαδήποτε κηλίδας σπίλωσης είναι μικρόψυχη και παρασιτική.
13. Υποστηρίξαμε τα δικαιώματα της ΑΕΛ με κάθε τρόπο ερχόμενοι αντιμέτωποι με κολοσσιαία συμφέροντα και παραμένοντας αυτόνομοι και από το Βορρά και από το Νότο. Δυστυχώς το τίμημα της ανεξαρτησίας είναι βαρύ. Παρότι δεν επετεύχθη η άνοδος έχω την εντύπωση ότι το Brand name της ΑΕΛ “έπαιξε” πολύ αυτή την διετία ανά το πανελλήνιων αντιστρόφως ανάλογα από την κατηγορία που βρίσκεται η ομάδα
Ως διδάκτωρ ιατρικής, αντιπρόεδρος συνδέσμων γραμμάτων και τεχνών Θεσσαλίας, γόνος αγροτικής οικογένειας και θιασώτης της ιστορικής μνήμης θα συνεχίσω μαζί με τον Πρόεδρο να μάχομαι για την ιδέα της ΑΕΛ, μη χαρακτηριζόμενος ως ρίψασπίς. Ο δρόμος είναι ανηφορικός, δεν θα εκφέρω την λέξη γολγοθικός διότι είναι αμάρτημα για τις μέρες που έπεται να διανύσουμε.
Ευχαριστώ όλους όσους ήταν μαζί μας έως τώρα και περισσότερο αυτούς τους πραγματικούς 2.000 που ήταν μαζί μας κάθε Κυριακή και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Ιωάννης Νταβέλης
ΥΓ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω τα κατακλισμιαία αισθήματα που ένιωσα όταν προηγηθήκαμε 3-2 στο Σεραφείδειο και όταν προηγηθήκαμε 2-0 του Λεβαδειακού. Θα με συνοδεύουν για πάντα σε τούτον τον μάταιο κόσμο…