Έχω πει, και δεν αλλάζω τη γνώμη μου, ότι στο ποδόσφαιρο οι νίκες έχουν πολλούς πατέρες και ότι οι άσχημες στιγμές και ο τρόπος που τις διαχειρίζεσαι είναι η μοναδική ευκαιρία για να αποδεικνύεις ότι είσαι μεγάλο κλαμπ και δεν είσαι συνοικιακό σωματείο.
Έχω πει ότι πριν πάρω κάποια απόφαση, για οιονδήποτε που συμμετέχει στην προσπάθεια που κάνουμε για να επαναφέρουμε την ΑΕΛ εκεί που είναι η θέση της, θα μετράω πρώτα μέχρι το 100.
Σήμερα θα μετρήσω μέχρι το 1000.
Τα καταλαβαίνω όλα και για όλους, γι αυτό δεν χάνω ούτε φιλικό παιχνίδι.
Σήμερα είναι πολύ άσχημη μέρα για την ΑΕΛ μας, αλλά την Κυριακή έχουμε έναν τελικό και θα πρέπει να μην χάσουμε την ηρεμία μας.
Σήμερα χάσαμε πρόσκαιρα πολλά, αλλά ευτυχώς υπάρχει και δεύτερο παιχνίδι.
Είχαμε όμως δύο μεγάλα κέρδη:
1. Τον Ασσούμπρε, που αποδεικνύει μέσα στο γήπεδο γιατί πρέπει να είναι μέλος της οικογένειας μας, να γίνει πρωταγωνιστής σε αυτή, και
2. Είδαμε την ανατολή ενός μεγάλου παίκτη που έρχεται στην ΑΕΛ μας από τα σπλάχνα της, τον 18χρονο Δημήτρη Πινακά, που δικαιούται πλέον να είναι αναπόσπαστο μέλος της αντρικής μας ομάδας.
Τα υπόλοιπα όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Η σημερινή ντροπιαστική ήττα δεν θα περάσει έτσι, θα υπάρξει τιμωρία, το ποια θα είναι θα το ανακοινώσω μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ.
Προσωπικά δεν ξεχνάω τίποτα, ούτε τα καλά ούτε τα άσχημα.
Την Κυριακή όλοι στο γήπεδο για να βοηθήσουμε την κανονική ΑΕΛ, αυτή που είναι 6η στη βαθμολογία, αυτή που έχει τη 2η καλύτερη άμυνα στην Super League 1 και όχι το φάντασμα που είδαμε σήμερα, που δέχθηκε 3 γκολ από μια ομάδα 2 κατηγορίες πιο κάτω.
Η βυσσινί φανέλα είναι πολύ βαριά και πρέπει όταν τη φοράς να ματώνεις!
Όταν δεν την ματώνεις, το πληρώνεις...
Έχω πει ότι πριν πάρω κάποια απόφαση, για οιονδήποτε που συμμετέχει στην προσπάθεια που κάνουμε για να επαναφέρουμε την ΑΕΛ εκεί που είναι η θέση της, θα μετράω πρώτα μέχρι το 100.
Σήμερα θα μετρήσω μέχρι το 1000.
Τα καταλαβαίνω όλα και για όλους, γι αυτό δεν χάνω ούτε φιλικό παιχνίδι.
Σήμερα είναι πολύ άσχημη μέρα για την ΑΕΛ μας, αλλά την Κυριακή έχουμε έναν τελικό και θα πρέπει να μην χάσουμε την ηρεμία μας.
Σήμερα χάσαμε πρόσκαιρα πολλά, αλλά ευτυχώς υπάρχει και δεύτερο παιχνίδι.
Είχαμε όμως δύο μεγάλα κέρδη:
1. Τον Ασσούμπρε, που αποδεικνύει μέσα στο γήπεδο γιατί πρέπει να είναι μέλος της οικογένειας μας, να γίνει πρωταγωνιστής σε αυτή, και
2. Είδαμε την ανατολή ενός μεγάλου παίκτη που έρχεται στην ΑΕΛ μας από τα σπλάχνα της, τον 18χρονο Δημήτρη Πινακά, που δικαιούται πλέον να είναι αναπόσπαστο μέλος της αντρικής μας ομάδας.
Τα υπόλοιπα όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Η σημερινή ντροπιαστική ήττα δεν θα περάσει έτσι, θα υπάρξει τιμωρία, το ποια θα είναι θα το ανακοινώσω μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ.
Προσωπικά δεν ξεχνάω τίποτα, ούτε τα καλά ούτε τα άσχημα.
Την Κυριακή όλοι στο γήπεδο για να βοηθήσουμε την κανονική ΑΕΛ, αυτή που είναι 6η στη βαθμολογία, αυτή που έχει τη 2η καλύτερη άμυνα στην Super League 1 και όχι το φάντασμα που είδαμε σήμερα, που δέχθηκε 3 γκολ από μια ομάδα 2 κατηγορίες πιο κάτω.
Η βυσσινί φανέλα είναι πολύ βαριά και πρέπει όταν τη φοράς να ματώνεις!
Όταν δεν την ματώνεις, το πληρώνεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου