Τόσο ο τρόπος που χάσαμε το παιχνίδι, που είχαμε την ευκαιρία λόγω της εξαιρετικής εμφανίσεως των περισσοτέρων εκ των παικτών να αποσπάσουμε ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως οι παραιτήσεις του Μιχάλη Γρηγορίου και των συνεργατών του, με τους οποίους συνδέθηκα ιδιαίτερα και σε προσωπικό επίπεδο αυτούς τους 16 μήνες, μόνο συναισθήματα λύπης μου δημιουργούν.
Στο ποδόσφαιρο η χαρά και η περηφάνια γίνονται λύπη και ντροπή σε λίγα δευτερόλεπτα και αν είσαι ο Πρόεδρος και ιδιοκτήτης μιας ποδοσφαιρικής ομάδος, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι μεγάλη όπως η ΑΕΛ και εσύ πρέπει να πάρεις τις αποφάσεις, τα συναισθήματα αυτά είναι βαρύτερα.
Πίστευα και πιστεύω ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες εξελίσσονται μόνο με μόνιμους προπονητές και με σταθερές και συνεπείς διοικήσεις.
Για το δεύτερο μπορώ να εγγυηθώ, για το πρώτο είναι για μένα πάντα το ζητούμενο, αλλά δυστυχώς είναι και το πιο δύσκολο αφού σπανίως το κατορθώνουν πλέον και μεγάλοι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί, αφού βλέπουμε τι γίνεται καθημερινά στα μεγάλα ποδοσφαιρικά Πρωταθλήματα, με μεγάλους ποδοσφαιρικούς συλλόγους και μεγάλους προπονητές.
Μετά την παραίτηση του κ. Γρηγορίου, πρέπει άμεσα να βρούμε τον αντικαταστάτη και τους συνεργάτες του.
Λυπάμαι ιδιαίτερα γιατί ο κ. Γρηγορίου παραιτήθηκε και φεύγει, γιατί είναι θαυμάσιος και σαν προπονητής και σαν άνθρωπος.
Ήθελα να είναι αυτός ο μόνιμος προπονητής της ΑΕΛ και τον στήριξα με κάθε τρόπο και σε πολύ δύσκολες στιγμές.
Απομάκρυνα από τα αποδυτήρια και από την ομάδα όλους όσους μου ζήτησε, δικαιολογημένα, ακόμη και πολύ δικά μου παιδιά.
Προσπάθησα να ικανοποιήσω όλες τις απαιτήσεις του και πιστεύω ότι το παραδέχεται και ο ίδιος, αλλά πάνω απ' όλα είναι η ΑΕΛ και η καθημερινή εξέλιξη τόσων των ποδοσφαιριστών της όσο και του συνόλου του οργανισμού.
Μαζί με τον κ. Γρηγορίου ζήσαμε ιστορικές νίκες, σπάσαμε ιστορικές αρνητικές παραδόσεις, πανηγυρίσαμε και στεναχωρηθήκαμε.
Θα είμαστε πάντοτε φίλοι.
Του εύχομαι κάθε επιτυχία τόσο στη προσωπική, στην οικογενειακή και την επαγγελματική του ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου